„Nagrana Pulitzer powieść graficzna„ Feeding Ghosts ”ma zaskakująco mało reakcji”

Powieść graficzna Feeding Ghosts: A Graphic Memoir (MCD, 2024) autorstwa Tessy Hulls przeszła do historii, zdobywając nagrodę Pulitzera, ogłoszona 5 maja. Ta prestiżowa nagroda, powszechnie uważana za szczyt uznania w dziennikarstwie, literaturze i muzyce w Stanach Zjednoczonych, miejsc, w których karmią duchy w The Enteemed Spiegelman's, które wygrały w 1992 roku . Duchy zapewniły swoje zwycięstwo w zwykłej kategorii wspomnień lub autobiografii, konkurując z najlepszą angielską prozą na całym świecie. To, co dodaje znaczenia tego osiągnięcia, jest to, że oznacza to debiut Hullsa w gatunku powieści graficznej.

Pomimo monumentalnej natury tego osiągnięcia wiadomość była zaskakująco niedostatecznie zgłoszona. Od czasu ogłoszenia dwa tygodnie temu tylko kilka głównego nurtu i publikacji handlowych, takich jak Seattle Times i Publishers Weekly , wraz z głównym komiksowym bitem komiksowym bitem komiksowym . Jest to znaczący nadzór, biorąc pod uwagę status Nagrody Pulitzera jako jednego z najwyższych wyróżnień w świecie literackim, ustępującym jedynie nagrody Nobla na arenie międzynarodowej.

Rada Nagrody Pulitzera pochwaliła karmienie duchów za „wpływowe dzieło sztuki literackiej i odkrycia, których ilustracje ożywiają trzy pokolenia chińskich kobiet - autorkę, jej matkę i babcię oraz doświadczenie traumy przekazywane z historiami rodzinnymi”. Powieść graficzna zagłębia się w echa historii chińskiej w tych pokoleniach, koncentrując się na babci Hulls, Sun Yi, dziennikarza Szanghaju, który doświadczył wstrząsu zwycięstwa komunistycznego z 1949 roku. Po ucieczce do Hongkongu Sun Yi jest autorem bestsellerowym wspomnieniem o swoich prześladowaniach i przetrwaniu, ale później doznała załamania umysłowego, z którego nigdy nie wyzdrowiała.

Hulls sama dorastała, świadkiem swojej matki i babci zmagania się z niezbadną traumą i chorobą psychiczną. Jej odpowiedzią na początkowo ucieczkę do najbardziej odległych części świata. Jednak w końcu wróciła, aby skonfrontować się z własnymi obawami i traumami, procesem, który opisuje jako nawiedzanie pokoleniowe, które można było uzdrowić tylko poprzez rodzinną miłość. „Nie czułem się, jakbym miał wybór. Moje rodzinne duchy dosłownie powiedziały mi, że muszę to zrobić” - powiedział Hulls w wywiadzie w zeszłym miesiącu. „Moja książka nazywa się Duchami Feeding, ponieważ był to początek tego dziewięcioletniego procesu naprawdę wkraczania w coś, co było moim obowiązkiem rodzinnym”.

Pomimo sukcesu karmienia duchów , Hulls wskazał, że może to być jej jedyna powieść graficzna. „Dowiedziałem się, że bycie graficznym powieściopisarzem jest dla mnie naprawdę zbyt izolujące” - wyjaśniła w innym wywiadzie . Jej twórcza praktyka rozwija się w nawiązaniu do otaczającego jej świata, prowadząc ją do nowej ścieżki jako wbudowanego dziennikarza komiksowego. Na swojej stronie internetowej wyraża zamiar współpracy z naukowcami terenowymi, grupami tubylczymi i organizacją non -profit w odległych środowiskach.

Niezależnie od jej przyszłych przedsięwzięć, karmienie duchów stanowi przełomową pracę, która zasługuje na szersze uznanie i świętowanie poza społecznością komiksów.